آسیای مرکزی به عرصه نفوذ پنهان رژیم صهیونی بدل شده است، البته نه با توپ و تانک، بلکه با بذری به‌نام «فناوری پایدار» که در خاک جوامع اسلامی کاشته می‌شود. مدلی که در آذربایجان با پروژه‌های کشاورزی آغاز شد و به جاسوسی اطلاعاتی در نزدیکی مرز ایران انجامید، اکنون در شرق کشور بار دیگر در حال اجراست. هشدار دیرهنگام دیگر کافی نیست.
نفوذ رژیم صهیونی به حیاط خلوت ایران: در سایه سکوت خبری و تمرکز افکار عمومی بر غزه، رژیم صهیونی با پوشش همکاری‌های فناورانه و بشردوستانه، به صورت خزنده در تاجیکستان، ترکمنستان و قرقیزستان حضور راهبردی خود را تثبیت می‌کند، همان الگویی که از دهه ۲۰۱۰ در آذربایجان کلید خورد و امروز ایران را با چالش‌های امنیتی و اطلاعاتی جدی مواجه ساخته است.
داده‌هایی که پنهان نمی‌مانند: - تاجیکستان: همکاری‌های اقتصادی با رژیم صهیونیستی طی پنج سال اخیر بیش از ۴۰۰درصد رشد داشته و ۱۷ مرکز کشاورزی تحت مدیریت نهاد‌های مرتبط با ماشاو (mashav) در مناطق مرزی فعال‌اند.
- ترکمنستان: طبق گزارش بروکینگز (۲۰۲۲)، ۹ تفاهم‌نامه در حوزه کشاورزی هوشمند با رژیم صهیونیستی امضا شده است.
- قرقیزستان: بیش از ۵۰۰ زن روستایی تحت برنامه‌ای با محور «توانمندسازی» بر اساس ارزش‌های لیبرال، آموزش دیده‌اند، مقدمه‌ای برای بازطراحی فرهنگی و اجتماعی منطقه.
اهداف پشت‌پرده ماشاو و رژیم صهیونی: رژیم صهیونی با بهره‌گیری از راهبرد دیپلماسی فناورانه و با پوشش «آژانس همکاری‌های بین‌المللی ماشاو»، به دنبال تحقق اهدافی امنیتی، ژئواکونومیک، فرهنگی و اطلاعاتی است:
۱. نفوذ در عمق استراتژیک ایران از طریق مراکز آموزشی و کشاورزی در کشور‌های هم‌مرز ۲. تضعیف نقش ایران در مسیر‌ها (کریدورها)ی انرژی آسیای میانه و پروژه‌های چین و اروپا ۳. بازطراحی فرهنگی با آموزش‌های لیبرال‌محور و تمرکز ویژه بر زنان روستایی ۴. تشکیل کمربند امنیتی نرم پیرامون ایران با نفوذ در سه کشور کلیدی شمال شرق ۵. وابسته سازی اقتصادی منطقه از طریق سرمایه گذاری در زیرساخت‌های حساس
۶. مشروع‌سازی حضور تروریست‌های صهیونی در کشور‌های مسلمان با تکیه بر «دستاورد فناورانه» ۷. جاسوسی اطلاعاتی و زیستی از طریق شرکت‌های فعال در حوزه فناوری و داده‌ها ۸. تضعیف پیوند‌های تمدنی ایران با منطقه با روایت‌های سکولار و پانیستی ۹. جذب نخبگان و نیروی کار منطقه برای تقویت نفوذ اجتماعی در سرزمین‌های اشغالی ۱۰. ایجاد شبکه لابی‌سازان محلی ضدایرانی در سیاست، رسانه و دانشگاه.
آذربایجان، مدل هشدار دهنده نفوذ: در آذربایجان، رژیم اشغالگر با پروژه‌های کشاورزی آغاز کرد، اما خیلی زود به بزرگ‌ترین تأمین‌کننده تسلیحاتی آن کشور تبدیل شد و نهایتاً با ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی در نزدیکی مرز ایران، تهدیدی ملموس علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایجاد کرد. آسیای مرکزی در حال طی همان مسیر است: شروع با همکاری‌های نرم، تثبیت زیرساخت‌های استراتژیک، و نهایتاً شکل‌گیری شبکه‌های اطلاعاتی متصل به تل‌آویو.
فرصت رو به پایان: ماشاو در حال اجرای یک بازی بلندمدت است. هر ماه تأخیر ایران برابر است با یک گام پیشروی رژیم صهیونی و یک گام عقب‌نشینی در مقابل دشمنی که نه در میدان، بلکه در ذهن‌ها، نهادها، و زیرساخت‌ها برنامه‌ریزی می‌کند.
پیشنهاد‌های راهبردی برای تصمیم‌گیران: - اقدامات امنیتی فعال: پایش فناوری‌های ماشاو و تدوین پروتکل‌های مقابله با نفوذ نرم
- دیپلماسی منطقه‌ای تهاجمی: ایجاد و توسعه همکاری‌های چندجانبه به کشور‌های آسیای مرکزی با محوریت ارزش‌های اسلامی
- اقناع افکار عمومی منطقه‌ای: تولید محتوا به زبان محلی و مقابله با روایت‌های لیبرال‌صهیونی
- ایجاد جایگزین بومی فناوری: تأسیس مراکز کشاورزی و اجتماعی مشروع با رویکرد مقاومتی در کشور‌های هدف
- فعال‌سازی ظرفیت سازمان شانگهای: برای هم‌افزایی امنیتی و اقتصادی با کشور‌های عضو.
